O nas
Rys historyczny
Pierwsza drewniana świątynia spłonęła w 1568 roku. Kolejna, wzniesiona w 1574, również drewniana przetrwała do początku XIX wieku. Dzisiejszy, późnoklasycystyczny ceglany kościół zbudowano w latach 1838-1841,
a jego konsekracji dokonał abp Marcin Dunin w 1841 roku. Przez długie lata obiekt nie posiadał wieży i dopiero, gdy proboszczem został ks. Leon Fischbock świątynia została odnowiona i dobudowano wieżę (1910 r.). Trójnawowe wnętrze kościoła zdobią trzy ołtarze: główny św. Marka i dwa boczne – św. Klemensa i Najświętszej Maryi Panny oraz organy. Dookoła kościoła ustawionych jest pięć grot. W 2015 roku świątynia została wpisana do rejestru zabytków województwa kujawsko-pomorskiego.
Ołtarz główny.
Święty Marek Ewangelista
Ewangelia według św. Marka opowiada wydarzenia od chrztu Janowego Jezusa aż do Wniebowstąpienia, jak nauczał Piotr (Dz 1,22).
Jan, zwany Markiem, syn Marii z Jerozolimy (Dz 12,12)
Kuzyn Apostoła Barnaby z Cypru (Kol 4,10)
Z Barnabą i Pawłem wyrusza do Antiochii Syryjskiej (Dz 12,25),
a stamtąd na pierwszą wyprawę misyjną na Cypr (Dz 13,5)
i do Pamfilii w Azji Mniejszej, skąd Jan wrócił do Jerozolimy (Dz 13,13; 15,38)
Po Soborze Jerozolimskim Marek udał się z Barnabą na Cypr (Dz 15,39)
Marek pomaga Pawłowi podczas jego pierwszego uwięzienia
w Rzymie ok. 61-63 roku (Kol 4,10; Flm 24)
Marek razem z Piotrem w Rzymie (1 P 5,13)
Śmierć męczeńska w 68 roku (Aleksandria w Egipcie)