Sakramenty
Sakrament Chrztu
Sakrament Chrztu świętego powinien mieć miejsce wkrótce po urodzeniu dziecka w kościele parafialnym. Jeżeli miałby się odbyć w innej parafii potrzebna jest zgoda ks. proboszcza parafii zamieszkania. Zgłosić dziecko do chrztu mogą tylko rodzice wyłącznie rodzice. Dziecku można udzielić Sakramentu Chrztu św. kiedy istnieją prawdopodobne przesłanki do tego, że zostanie wychowane w wierze katolickiej.
Rodzice proszeni są o zgłaszanie Chrztu św. w Biurze Parafialnym najlepiej miesiąc przed planowanym terminem, przynosząc ze sobą:
- akt urodzenia dziecka z USC (z numerem PESEL),
- świadectwo zawarcia sakramentu małżeństwa (jeżeli są z innej parafii),
- zaświadczenie dla rodziców chrzestnych (od ich księdza proboszcza, gdzie osoba mieszka).
Sakrament Bierzmowania
Sakrament Bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do „sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego”, którego jedność powinna być zachowywana. Należy zatem wyjaśniać wiernym, że przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Istotnie, „przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej”.
W obrzędzie sakramentu bierzmowania należy uwzględnić znak namaszczenia oraz to, co namaszczenie oznacza i wyciska, czyli pieczęć duchową. Namaszczenie w symbolice biblijnej i starożytnej posiada wielkie bogactwo znaczeniowe. Oliwa jest znakiem obfitości oraz radości; oczyszcza (namaszczenie przed kąpielą i po niej) i czyni elastycznym (namaszczanie atletów, zapaśników); jest znakiem uzdrowienia, ponieważ łagodzi kontuzje i rany; udziela piękna, zdrowia i siły.
Bierzmowanie przynosi zatem wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej:
- zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie, tak że możemy mówić „Abba, Ojcze!”(Rz 8, 15),
- ściślej jednoczy nas z Chrystusem,
- pomnaża w nas dary Ducha Świętego,
- udoskonala naszą więź z Kościołem,
- udziela nam, jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża.
Katechizm Kościoła Katolickiego (nr 1285, 1293, 1303)
Początek bezpośredniego przygotowania do sakramentu, od początku klasy VIII Szkoły Podstawowej
i następnie w pierwszej klasie Szkoły Ponadpodstawowej.
Sakrament pokuty i pojednania
Okazja do Spowiedzi św. przed każdą Mszą św.
Pierwszy Piątek miesiąca o godz. 16.00
Sakrament Chorych
Niesie w chorobie łaskę umocnienia w wierze i nadziei oraz uzdrowienie. Troska o chorych, obowiązek niesienia im pomocy również duchowej spoczywa przede wszystkim na rodzinie i krewnych. Powinni oni zadbać oto, aby w poważnej chorobie, która dotknęła kogoś z bliskich zapewnić im możliwość przyjęcia sakramentu chorych i przygotować chorego na spotkanie z Chrystusem.
Sakrament Chorych powinni przyjąć:
- Chorzy w trakcie trwania poważnej choroby. Udziela się go również przed zabiegiem operacyjnym. Sakrament ten można powtarzać, jeżeli chory po jego przyjęciu powrócił do zdrowia lub gdy stan chorego uległ pogorszeniu.
- Osoby w podeszłym wieku
- Chore dzieci mogą przyjąć Sakrament chorych, kiedy posiadają choćby ogólną świadomość dokonujących się czynności.
- Chorym nieprzytomnym udziela się tego sakramentu, gdy istnieje uzasadnione przypuszczenie, że będąc świadomi, prosiliby o to. Jeżeli nastąpiła śmierć biologiczna sakramentu się nie udziela.
Przygotowując się na przyjęcie kapłana w domu należy przygotować:
stół nakryty białym obrusem, krzyż i świece, szklankę wody i łyżeczkę, watę.
Podczas sprawowania sakramentu domownicy, sąsiedzi i znajomi gromadzą się przy chorym i wspierają go wspólną modlitwą.
W tym miejscu warto przypomnieć rodzinie, w której osoba bliska choruje bądź znalazła się nagle w szpitalu, by wezwać do niej kapłana (w szpitalach są kapelani), aby mogła się wyspowiadać (jeśli jest przytomna) i przyjąć sakrament namaszczenia chorych oraz Komunię Świętą.
Nie można zapomnieć, że w bezpośrednim niebezpieczeństwie śmierci zawieszone zostają przeszkody związane z niemożnością przystępowania do sakramentów, tzn. osoba umierająca może otrzymać rozgrzeszenie i przyjąć Komunię Świętą nawet wówczas, gdy żyła w związku niesakramentalnym czy też objęta była karą ekskomuniki spowodowanej np. skutkiem aborcji. Katechizm Kościoła Katolickiego w numerze 1035 przypomina, że nauczanie Kościoła stwierdza istnienie piekła i jego wieczność.
Dusze tych, którzy umierają w stanie grzechu śmiertelnego, bezpośrednio po śmierci idą do piekła, gdzie cierpią męki, „ogień wieczny”. Zasadnicza kara piekła polega na wiecznym oddzieleniu od Boga. Stąd też, mając na względzie troskę o życie wieczne naszych bliskich, nie należy odwlekać spotkania chorego z kapłanem na ostatnią chwilę.
Sakrament Małżeństwa
Przygotowanie do małżeństwa i życia rodzinnego obejmuje trzy etapy:
- Przygotowanie dalsze – wychowanie w rodzinie i udział w katechizacji.
- Przygotowanie bliższe – katecheza przedmałżeńska.
- Przygotowanie bezpośrednie – katecheza przedślubna – odbywa się po zgłoszenie w Biurze Parafialnym zapowiedzi przedślubnych (obejmuje rozmowę z kapłanem i konsultację z zakresu Poradnictwa Rodzinnego).
Miejsce zawarcia małżeństwa:
Według Prawa Kanonicznego miejscem zawarcia małżeństwa jest parafia narzeczonego lub narzeczonej. Ślub może być zawarty w innej parafii, po uprzedniej zgodzie proboszcza miejsca narzeczonej, bądź narzeczonego.
Narzeczeni powinni zgłosić się w Biurze Parafialnym parafii, w której pragną zawrzeć małżeństwo, żeby odpowiednio wcześniej zarezerwować termin ślubu, a następnie trzy miesiące przed planowanym terminem uroczystości ślubnej i umówić się na spotkanie w celu dopełnienia formalności związanych z sakramentem oraz przedłożyć następujące dokumenty:
- metrykę chrztu św. z wpisem o udzielonym sakramencie bierzmowania, w przypadku jego braku świadectwo bierzmowania. Metryka chrztu św. ważna jest 6 miesiące od daty jej wystawienia,
- świadectwo ukończenia katechizacji w zakresie szkoły podstawowej lub średniej, albo świadectwo ukończenia szkoły średniej lub zawodowej jeśli na świadectwie widnieje ocena z religii (oryginał i kopia),
- świadectwo ukończenia katechizacji przedmałżeńskiej ,
- zaświadczenia z Urzędu Stanu Cywilnego do zawarcia małżeństwa konkortaowego,
- dowód osobisty,
- dane świadków (imię, nazwisko, wiek i adres)